maandag 19 december 2016

Music Monday - de beste albums van 2016

Het was een mooi muziekjaar, met veel nieuwe ontdekkingen en 'vers' werk van oude liefdes. Mijn top 10 is best gevarieerd al zeg ik het zelf: IJslandse bluesrock, Ierse traditionele muziek en Britse singer-songwriters... en meer. ;)

Ik heb steeds bij ieder album (één van) mijn favoriete nummers gezet, en de hele albums staan (uiteraard) ook op Spotify. Veel luisterplezier!

1. The Gloaming - 2



The Gloaming maakt een mix van traditionele Ierse muziek met jazzy en ambient elementen: denk hierbij aan jigs en reels met pianoriedels, iets dat je niet zo veel tegenkomt in de trad music scene. Het werkt heel erg goed, hypnotiserend zelfs! The Gloaming doet er nog een schepje bovenop door de Ierse (Gaelic) zang die af en toe aan bod komt. Ik ben sinds een tijdje Iers aan het leren, maar ik kan er nog geen chocola van maken. Ik herken alleen de 'agus' (=en), lol!

Ach, ik droom gewoon lekker weg met deze muziek, terugdenkend aan mijn fantastische weekend in Sligo afgelopen voorjaar - waar ik deze plaat op repeat had staan. En ik droom ook alvast van maart 2017, want dan ga ik deze geweldige band live zien in Amsterdam! Tá áthas orm!

2. Michael Kiwanuka - Love & Hate



2016 was ook zeker het jaar van Michael Kiwanuka - als ik niet the Gloaming aan het luisteren was (in de auto, in de bergen of thuis op de bank) was er een grote kans dat Cold Little Heart op repeat stond. Dat intro is fantastisch! Het doet me erg denken aan Pink Floyd, en dat is noooooit een vervelende vergelijking. Ik heb dit jaar deze meneer ook live mogen aanschouwen en dan is 'ie (zo mogelijk) nóg indrukwekkkender...

Maybe this time I can be strong
But since I know who I am
I'm probably wrong
Maybe this time I can go far
But thinking about where I've been
Ain't helping me start


3. Moddi - Unsongs



Ah, Moddi. Ik zag hem voor het eerst als voorprogramma van Angus & Julia Stone in 2008, en ik vond het maar een apart hobbit-achtig mannetje. Tijden veranderen - 8 jaar later is 'ie enorm gegroeid (als muzikant dan hé). Zijn nieuwste album Unsongs is een soort van antropologisch project, met nummers die ooit verbannen/ verboden zijn geweest. De bekendere nummers (Pussy Riot in het Engels en Strange Fruit van Billie Holiday) vind ik eigenlijk niet zo heel bijzonder, ik werd juist geraakt door liedjes als Eli Geva en Father I am Joseph. Lees ook zeker de achtergrondartikelen op deze website, heel erg interessant!

4. Sturgill Simpson - A Sailor's Guide to Earth



Met dank aan Pinguin radio maakte ik kennis met Sturgill Simpson's Brace for Impact [Live a Little], een moddervet nummer met een werkelijk onweerstaanbare groove en geweldige tekst. Het is meteen ook het beste nummer van de plaat, samen met Call to Arms. Een heerlijk country-americana-weetikveelwatvoorgenre album, waar ik maar geen genoeg van kan krijgen!

One day you wake up
And this life will be over
Every party must break up
For burdens to shoulder
We're dying to live
Living to die
No matter what you believe
And all of us cry
For the ones we must leave


5. Kaleo - A/B



Ik heb 'wel wat' met de IJslandse muziekscene, en dat is een behoorlijk understatement. Mijn verbazing was groot toen bleek dat de bluesrockers van Kaleo ook van dit eilandje afkomstig zijn, want zo klinken ze totaal niet. A/B is een compilatie van eerder uitgebracht materiaal, maar omdat het dit jaar is uitgekomen mag 'ie in deze lijst. Live was het ook echt ijzersterk en ik ben heel erg benieuwd hoe het deze boys verder zal vergaan!

6. Ólafur Arnalds - Island Songs



Van bluesrock naar neo-klassiek - ook dat is IJsland. Ólafur is al een aantal jaren een van mijn lievelingetjes, hoewel ik zijn vorige plaat (For Now I am Winter, met Engelstalige zang) niet heel denderend vond. Gelukkig heeft 'ie met Island Songs mijn aandacht weer te pakken. Deze plaat is, zoals de titel al doet vermoeden, opgenomen op IJsland met behulp van lokale musici (in 7 weken tijd). Het begint met een IJslands gedicht en dat klinkt fantastisch - ik zou het graag leren maar voorlopig heb ik het al lastig genoeg met m'n Iers. ;)

7. Benjamin Francis Leftwich - After the Rain




De sympatieke Brit Benjamin Francis Leftwich maakte 5 jaar geleden één van mijn favoriete herfst/ winter platen en nu is daar ein-de-lijk deel 2. Het is zelfs nog iets donkerder van aard, aangezien het gaat over zijn overleden vader. Ontroerend, warm en liefdevol - wauw!

8. The Head and the Heart - Signs of Light



Het is niet alleen maar misére in deze lijst - the Head and the Heart zorgt voor een vrolijke toon. Signs of Light is alweer hun derde album en het is leuk om te zien hoe ze in al die jaren gegroeid zijn. Het enthousiasme van het eerste album is gebleven, en ik ben erg benieuwd hoe dit live gaat klinken. In 2010 was het in ieder geval één groot feest...

9. Keaton Henson - Kindly Now




We gaan toch nog even een potje janken, want dat lucht zo lekker op. Keaton Henson klinkt even fragiel als dat 'ie er uit ziet, en hij maakt ongelooflijk mooie en trieste liedjes. Tissues zijn geen overbodige luxe...

You said one day I would catch a break
And said it like it was the flu
You said one day I would celebrate
The day I fell in love with you

So I told you, you should grieve the night
And mourn the stars above
That those who hate Los Angeles
Have never been in love


10. Mandolin Orange - Blindfaller



Ik weet niet meer zo goed hoe ik bij het bandje Mandolin Orange terechtkwam - waarschijnlijk via Spotify Discover Weekly, een geniale afspeellijst die aan de hand van je smaak suggesties geeft. Dit is mijn banjo/ mandoline/ samenzang plaat van 2016, en ik word er bijzonder blij van.

Net buiten de top 10: Ryley Walker - Golden Sings that have been Sung, Radiohead - A Moon Shaped Pool, Graham Nash - This Path Tonight, Yann Tiersen - EUSA, Bombay - Show Your Teeth, Leonard Cohen - You Want it Darker, Drive-by Truckers - American Band, Last Shadow Puppets - Everything You've Come to Expect, Damien Jurado - Visions of Us on the Land

Geen opmerkingen:

Een reactie posten